Κακώσεις των μυών του πυελικού εδάφους

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν ακράτεια ούρων, πρόπτωση και ακράτεια κοπράνων 20 χρόνια μετά από κολπικό τοκετό παρά μετά από καισαρική τομή. Αυτό είναι μία διαπίστωση που οι ασχολούμενοι με τις παθήσεις του πυελικού εδάφους έχουν κάνει εδώ και καιρό, αλλά σήμερα επιβεβαιώνεται από μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Sahlgrenska Academy, του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.

Ακράτεια ούρων, πρόπτωση και ακράτεια κοπράνων είναι κοινές παθήσεις που επηρεάζουν ενήλικες γυναίκες όλων των ηλικιών και μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής τους. Αυτή η μοναδική μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από την ερευνήτρια Maria Gyhagen στο Sahlgrenska Academy, εξέτασε τους παράγοντες κινδύνου και την επίπτωση της ακράτειας ούρων, πρόπτωσης και ακράτειας κοπράνων 20 χρόνια μετά από κολπικό τοκετό ή καισαρική τομή. Η μελέτη SWEPOP (Swedish Pregnancy, Obesity and Pelvic floor) διεξήχθη το 2008 και τα δεδομένα ελήφθησαν από τα Μητρώα Γεννήσεων για τις γυναίκες που είχαν γεννήσει μόνο ένα παιδί μεταξύ 1985-1988 και δεν είχαν τεκνοποιήσει άλλο.

Ένα ερωτηματολόγιο εστάλη το 2008 και 6.148 γυναίκες το συμπλήρωσαν απαντώντας σε ερωτήσεις σχετικά με το ύψος, το βάρος, την ακράτεια ούρων ή κοπράνων, την πρόπτωση των γεννητικών οργάνων, την έμμηνο ρύση, το ιστορικό υστερεκτομής, την εμμηνόπαυση και την ορμονική θεραπεία. Δύο δεκαετίες μετά από τη γέννηση ενός παιδιού, ο φυσιολογικός τοκετός σχετίζεται με 67% αυξημένες πιθανότητες ακράτειας ούρων, και η παρουσία ακράτειας ούρων περισσότερο από 10 χρόνια αργότερα αυξήθηκε κατά 275% σε σύγκριση με την καισαρική τομή.

Ο πιο σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τη πρόπτωση της μήτρας ήταν ο κολπικός τοκετός. Βάρος γέννησης πάνω από 4500gr ήταν επίσης ένας παράγοντας κινδύνου για τη πρόπτωση μετά από κολπικό τοκετό. Η πρόπτωση ήταν επίσης ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση ακράτειας ούρων. Η συχνότητα της ακράτειας κοπράνων ήταν υψηλότερη μετά από κολπικό τοκετό σε σύγκριση με καισαρική τομή. Οι 2ου βαθμού κακώσεις του περινέου σχεδόν διπλασίασαν τη συχνότητα της ακράτειας κοπράνων. Η περινεοτομή ήταν προστατευτική έναντι στην εμφάνιση ακράτειας κοπράνων αργότερα. Η συχνότητα της ακράτειας ούρων, της πρόπτωσης και της ακράτειας κοπράνων δεν διέφεραν μεταξύ των γυναικών που υποβάλλονταν σε επείγουσα ή σε προγραμματισμένη καισαρική τομή, γεγονός που δείχνει ότι οι τραυματισμοί που προκαλούν αυτές τις διαταραχές του πυελικού εδάφους συμβαίνουν όταν το έμβρυο διέρχεται μέσα από το γεννητικό κανάλι.

Αυτή είναι η πρώτη μελέτη του είδους της, η οποία έχει δημοσιευτεί στο British Journal of Obstetrics and Gynaecology,  που δείχνει ότι ένας κολπικός τοκετός επηρεάζει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο εμφάνισης ακράτειας ούρων, πρόπτωσης και ακράτειας κοπράνων σε σύγκριση με μία καισαρική τομή. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης παρέχουν σημαντικά νέα στοιχεία για τις γυναίκες που ανησυχούν ότι ένας κολπικός τοκετός θα οδηγήσει σε μακροπρόθεσμη βλάβη του πυελικού εδάφους.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι κατά την επιλογή της καταλληλότερης μορφής τοκετού, είναι αναγκαίο να εξετάσουμε πολλά ιατρικά προβλήματα που μπορεί δυνητικά να επηρεάσουν την υγεία της μητέρας και του παιδιού.